G Świętokrzyskimi
Encyklopedia PWN
pasmo w zachodniej części G. Świętokrzyskich, między Kielcami a Chęcinami;
geologia
nauka o budowie i historii Ziemi, a głównie skorupy ziemskiej, oraz o procesach geologicznych, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom;
[gr. gḗ ‘ziemia’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
hercynidy, waryscydy,
łańcuchy górskie, które powstały w wyniku procesów tektonicznych orogenezy hercyńskiej;
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
Kielecka, Wyżyna, Wyżyna Kielecko-Sandomierska,
wschodnia część Wyż. Małopolskiej, między Wyż. Przedborską na zachodzie, Niecką Nidziańską na południu, Równiną Radomską na północy i doliną Wisły na wschodzie;
muflon, Ovis ammon musimon,
podgatunek owcy dzikiej, z rodziny krętorogich;
